Chorągiew 1. Regimentu Grenadierów Krakowskich z okresu Powstania Kościuszkowskiego

Zdjęcia

Chorągiew 1. Regimentu Grenadierów Krakowskich z okresu Powstania Kościuszkowskiego

Chorągiew jednostronna. Płat wykonany z jedwabiu karmazynowego. Na stronie głównej, pośrodku płatu, znajduje się haft wykonany kolorowym jedwabiem. Przedstawia on snop żyta z rozchylonymi kłosami, a nad nim chłopską czapkę magierkę z zatkniętą gałązką jedliny. Snop na tle skrzyżowanych ze sobą piki i kosy, stanowiących charakterystyczne uzbrojenie krakowskiego batalionu. Dookoła snopa i magierki duży, owalny wieniec laurowy. U góry płatu znajduje się haftowany jedwabną, białą nicią napis " ŻYWIĄ Y BRONIĄ". Chorągiew jednostronna, przystosowana była do poprzecznego zawieszenia przy pionowym drzewcu, tak jak w chorągwiach kościelnych (tzw. typ "labarum"). Długość płatu 146cm, szerokość 129cm.

Chorągiew wykonana została przez hrabinę Joannę Zybegową z Kopfów. Akt nadania znaku regimentowi miał miejsce podczas oblężenia Warszawy przez Prusaków. Naczelnik Tadeusz Kościuszko wręczył chorągiew chorążemu-kosynierowi Stanisławowi Dąbrosiowi 16 sierpnia 1794 roku. Chorągiew towarzyszyła jednostce m.in. w trakcie bitwy pod Maciejowicami i została uratowana z pogromu przez kilkudziesięciu ocalałych żołnierzy. Po upadku Powstania złożona została w kościele w Końskich (wraz z 10 innymi powstańczymi znakami), skąd trafiła do Austrii. W 1936 roku rewindykowano ją z Heeresmuseum w Wiedniu.

1. Regiment Grenadierów Krakowskich był jednostką milicji utworzoną tuż po bitwie pod Racławicami stoczoną 4 kwietnia 1794 roku. Jednostkę powołano w uznaniu zasług chłopskiej piechoty biorącej udział w ataku decydującym o zwycięstwie. Regiment był jednostką strzelczo-kosyniersko-pikinierską. Wziął udział m.in. w bitwie pod Szczekocinami, walkach o Warszawę i bitwie maciejowickiej.

Zobacz też:

Pierwszy Regiment Grenadierów Krakowskich

Michał Mackiewicz