Armata wz. 1931/37 kal. 122 mm z 1. Warszawskiej Brygady Artylerii Ciężkiej im. Józefa Bema
Armaty wz. 1931/37 zostały skonstruowane w ZSRR poprzez osadzenie lufy armaty wz. 31 na łożu haubicoarmaty wz. 1937. Pierwsze egzemplarze wykonano w fabryce Nr 172. We wrześniu-październiku 1938 r. przeprowadzono z nimi próby poligonowe. Ich rezultaty uznano za zadowalające i już w kwietniu 1939 r. nowe armaty przyjęto oficjalnie do uzbrojenia Armii Czerwonej. Działa tego typu przydzielano do jednostek artylerii korpuśnej i armijnej oraz jednostek Odwodu Naczelnego Dowództwa. Wykorzystywano je głównie do niszczenia umocnień, stanowisk artyleryjskich oraz zgrupowań wojsk przeciwnika. W latach 1941-1946 jedynym zakładem produkującym armaty wz. 1931/37 była fabryka nr 172, powstało tam wówczas ponad 1800 dział tego typu.
Armata wz. 1931/37 miała lufę gwintowaną jednolitą lub z rurą rdzeniową wymienną. Lufa nie miała hamulca wylotowego. Otwór wlotowy przewodu lufy zamknięty zamkiem śrubowo-zawiasowym, otwieranym i zamykanym ręcznie. Wystrzał dokonywał się przez odciągnięcie kurka za pomocą sznura. Do wyrzucenia łuski z komory ładunkowej lufy po wystrzale służy wyrzutnik, umieszczony w wyżłobieniu nasady zamkowej i działający w momencie otwierania zamka. Oporopowrotnik składający się z hydraulicznego opornika i hydropneumatycznego powrotnika umieszczony został w kołysce łoża górnego. Zastosowano łoże dolne typu rozporowego z dwoma rozstawnymi ogonami z lemieszami. Podwozie resorowane (resor blokowany na czas strzelania za pomocą śrubowego rygla), koła odlewane stalowe, podwójne, początkowo z bandażami gumowymi, później z oponami wypełnionymi masą gąbczastą. W dziale montowano dwuczęściową, stalową tarczę ochronną. Stosowano celownik dwóch rodzajów: z półzależną i niezależną linią celowania. Do strzelania wykorzystywano naboje składane z pociskami odłamkowo-burzącymi, przeciwpancernymi i przeciwbetonowymi.
W latach 1943-45 armaty wz. 1931/37 znajdowały się w uzbrojeniu 1. Warszawskiej Brygady Artylerii Ciężkiej im. Józefa Bema. W jej trzech dywizjonach było w sumie 36 armat kal. 122 mm. Brygada wchodziła w skład 1. Armii WP i razem z nią przeszła cały szlak bojowy, poczynając od walk nad Turią w lipcu 1944 roku, a kończąc na Łabie w maju 1945 r.
Podstawowe dane taktyczno-techniczne:
kaliber - 121,92 mm; długość lufy - 5650 mm; długość działa w położeniu bojowym - 8725 mm; masa działa w położeniu bojowym - 7117 kg; masa pocisku odłamkowo-burzącego - 25 kg; szybkostrzelność - 3-4 strz./min.; donośność maksymalna - 20400 m; obsługa - 12 ludzi.
Zbiory Muzeum Wojska Polskiego
W muzeum jest eksponowana jedna z armat stanowiących uzbrojenie 1. Warszawskiej Brygady Artylerii Ciężkiej im. Józefa Bema.
Mariusz Skotnicki
TUTAJ JESTEŚMY
DOJAZD
do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
Autobusy
157116178503
Tramwaje
61513462878Metro: przystanek Dworzec Gdański
GODZINY OTWARCIA
w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
Poniedziałek - Wtorek:
Nieczynne
Środa:
10 - 16
Czwartek - Wstęp Bezpłatny:
10 - 16
Piatek - Niedziela:
10 - 16
(Ostatnie wejcie 15:20)
CENY BILETÓW
w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie [Rezerwacje - tel. 261 877 014]
NORMALNY
35zł
ULGOWY
20zł
GRUPOWY SZKOLNY
15zł
NEWSLETTER
Adres
Muzeum Wojska Polskiego
Cytadela Warszawska
Pawilon Południowy
tel. 022 629 52 71 (72)
tel. 261 879 635
fax 261 878 049
fax 261 878 047 muzeumwp@muzeumwp.plsekretariat@muzeumwp.pl
Adres korespondencyjny
ul. Dymińska 13, bud. nr 6
01-519 Warszawa
Cytadela Warszawska